นิยาย นารีเริงรัก ตอน 1-3

 

เป็นนิยายที่ลงไว้ในเว็บเอ็กซ์โอนลี่ 8 ในนั้นมีภาพประกอบด้วยแต่ว่าถ้าใครไม่ใช่สมาชิกจะดูไม่ได้ บวกอ่านไม่จบตอน จึงลงมาที่นี่เพื่อเป็นทางเลือกอีกทางจ้า นี่คือรวมตอน 1-3 รวดเดียวไปเลย แต่ถ้าใครอ่านในเว็บนั้นได้ก็ไปอ่านในนั้นละกัน ตามด้านล่างเลย 

บทที่ 1 https://xonly8.com/index.php?topic=241931.0

บทที่ 2 https://xonly8.com/index.php?topic=241974.0

บทที่ 3 https://xonly8.com/index.php?topic=241987.0

                   

บทที่ 1

ในช่วงเวลาเปิดเทอมใหม่ของมหาวิทยาลัย ภายในคณะนิเทศศาสตร์ นักศึกษาปีสามกลุ่มหนึ่งจับกลุ่มนั่งคุยกันตามประสาเพื่อนสนิทแลกเปลี่ยนประสบการณ์ช่วงปิดเทอมใหญ่เทอมสองที่ผ่านมาซึ่งทุกคนต้องไปฝึกงาน

"ที่ฉันทำนะเบื่อมากเลย โอ๊ย...มีแต่คนแก่ๆ ไม่มีหนุ่มๆ งานดีเลย" พลอยสาวหมวยนิสัยร่าเริงเจ้าของส่วนสัด 33-23-34 บอกกับเพื่อนเรียกเสียงหัวเราะจากทุกคน "อย่างเอิญคงสบายสิ ไปกับพี่นัทอยู่แล้วไม่เหงาแน่"

"อือ ก็ทำนองนั้น ก็ฝึกงานบริษัทพ่อพี่นัทนี่นา จริงๆ ก็ไม่ต้องทำอะไรหรอก แค่โผล่หน้าไปหน่อยก็พอ" เอิญสาวสวยมาดคุณหนูที่มีสถานะเป็นดาวของกลุ่มบอก

เอิญนั้นมีดีกรีเป็นทั้งลูกสาวของตระกูลนักธุรกิจใหญ่ แถมยังสวยและหุ่นดีจนได้คว้าตำแหน่งดาวคณะนิเทศตั้งแต่เข้าปีหนึ่งส่วนสัด 34-23-35

"ก็นะ ลูกเจ้าของบริษัทนี่นา ทายาทคนสืบทอดธุรกิจต่อจากพ่อแม่ มันก็สบายแบบนี้แหละ"  นัทหนุ่มตี๋ล่ำเรียนปีสี่ยักคิ้วให้กับสาวๆ อีกสองคนที่นั่งอยู่ด้วยกัน

นัทพูดไปก็นั่งโอบกอดสวีทกระหนุงกระหนิงกับเอิญอย่างออกนอกหน้า ซึ่งการกระทำแบบนี้ ทำให้ใครๆหลายคนอิจฉานัท เพราะเอิญเป็นสาวสวยดีกรีระดับดาวคณะ และแน่นอนนัทอยากได้เธอมาครอบครอง ตระกูลของเธอก็ใหญ่และร่ำรวยเช่นเดียวกับเขา พ่อแม่ของนัทก็เห็นดีเห็นงามที่นัทคบกับเอิญ เรียกได้ว่าเหมาะสมเป็นคู่ที่น่าอิจฉา

"ว่าแต่มิ้นเถอะ ฝึกงานเป็นยังไงบ้างล่ะ?" นัทถามเพื่อนอีกผู้หญิงคนที่ชื่อมิ้น ที่อยู่ในกลุ่มเดียวกับพวกเขา

"อือ คือว่ามันก็..." คนที่โดนเรียกอ้ำอึ้งนิดหน่อย คล้ายกับตอนแรกใจลอยอยู่ "ก็ไม่มีอะไรค่ะพี่นัท เฉยๆ ไม่ดีไม่ร้ายอะไร"

มิ้นนั้นเป็นหญิงสาวหน้าตาน่ารักสดใส ถ้าเอิญสวยเฉียบเพอร์เฟ็กซ์อย่างนางเอกพิมพ์นิยม มิ้นก็อาจจะไม่สวยเท่าแต่เรียกได้ว่าน่ารักสไตล์ญี่ปุ่น และมีจุดเด่นตรงหุ่นที่อวบอัดกว่าใครด้วยสัดส่วน 38-24-38 หน้าอกใหญ่คัพ F เลยทีเดียว

"แหม อะไรกันจ๊ะมิ้นไม่มีอะไรเล่าเลยเหรอ ก็ไปฝึกบริษัทใหญ่มาใช่ไหม" พลอยว่ากระเซ้าเพื่อน "หรือว่านี่เศร้าเพราะเลิกกับแฟน"

"หา มิ้นเลิกกับแฟนแล้วเหรอ" เอิญเลิกคิ้วทำท่าประหลาดใจเพราะไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน ทั้งที่เธอเป็นเหมือนหัวหน้ากลุ่มของสาวๆ ทุกคน

มิ้นเม้มปากทำท่าลำบากใจคล้ายไม่ชอบที่พลอยดันปากสว่างไปอย่างนั้น  แต่ความจริงก็รู้นิสัยเพื่อนจึงไม่อยากถือสาหาความ เธอเองก็เผลอเล่าเรื่องนี้ไปเองช่วงก่อนเปิดเทอมยังไงสักวันทุกคนก็ต้องรู้

"เอ้า สรุปมิ้นเลิกกับแฟนแล้วจริงๆหรอ พี่ก็นึกว่าเป็นข่าวลือในหมู่ผู้ชายเสียอีก สรุปเลิกจริงไหมนิ" นัทก็ช่วยถามเช่นกันท่าทางสนใจประเด็นนี้ เป็นธรรมดาของวัยรุ่นวัยเรียนที่ย่อมใส่ใจเรื่องรักใคร่

พลอยเองก็ดูเหมือนไม่ได้ใส่ใจสีหน้าท่าทางของมิ้น ยังพูดต่อ "แนะ แสดงว่าทุกคนตกข่าวกันสินะ เลิกกันแล้วจ้า ตั้งแต่่ช่วงใกล้ฝึกงานจบนี่แหละ แต่เพราะอะไร มิ้นก็ไม่ยอมบอกพลอยเหมือนกัน"

"คือว่า...มัน..." มิ้นยังคงอ้ำอึ้งท่าทางคิดคำอธิบายไม่ได้ จนเอิญที่จ้องมองอยู่สังเกตได้ "ก็ไม่มีอะไรค่ะ คือว่าแค่คบถึงจุดหนึ่งแล้ว...มันไม่ลงตัว บางทีอาจจะเพราะอายุห่างกันด้วย"

พอมิ้นพูดพลอยก็หันไปกระซิบกับคนอื่นๆ ว่า "แฟนมิ้นชื่อพี่ต้อมไง จำได้ปะ พวกเรายังเคยเจอเลย ทำงานอยู่บริษัทใหญ่ อายุตั้ง 32-33 แล้วมั้ง เรายังเคยแซวมิ้นเลยว่าคบแนวป๋านะห่างกันตั้งรอบ"

"ไม่ใช่อย่างนั้นนะ" มิ้นหน้าแดงยิ่งเขิน ไม่อยากพูดแต่ก็ต้องแก้ตัว "เรารู้จักพี่ต้อมเขามานานแล้ว เพราะญาติรู้จักกันน่ะ เขารู้จักเราแต่เด็กๆ แล้วมาขอเป็นแฟนตอนเราโต"

"เลี้ยงต้อยสมชื่อต้อมนี่เอง ฮ่่าๆ" พลอยก็พูดอารมณ์ขันไปตามประสา

"อ่ะ พี่เดาให้เลย" นัทพูดเสริมจากพลอย"พี่เดาว่า พี่ต้อมแอบไปมีอะไรกับคนอื่นใช่ปะ?" นัทลองเดาในสิ่งที่ตัวเองคิดขึ้นมาได้

มิ้นสะดุ้งเล็กน้อยพอพี่นัทออกความเห็นเช่นนั้น คนอื่นก็พากันหยุดเงียบฟังอย่างสนใจว่าใช่หรือเปล่า

ในชั่ววูบนั้นภายในหัวสมองมิ้น มีเพียงแค่เธอคนเดียวรับรู้ถึงภาพความทรงจำที่หลั่งไหลเข้ามา ภาพฉากการร่วมรักร้อนแรง ที่เต็มไปด้วยเสียงครวญครางและเนื้อกระทบกันลั่นห้อง

สุดท้ายสาวนักศึกษานมโตเงียบไปครู่หนึ่งก่อนพยายามยิ้มแล้วบอกว่า "ไม่หรอกค่ะ ไม่มีอะไรแบบนั้นหรอกพี่นัท แค่...อย่างว่าแหละ เราคงไม่เหมาะกันมั้ง"

พลอยพึมพำว่ามิ้นอาจจะไม่อยากพูดไม่อยากต่อว่าผู้ชายเลยปิดบังหรือเปล่า ในขณะที่เอิญจ้องมองแบบสนใจมากสุด แม้ไม่ออกความเห็นอะไร แต่ก็ครุ่นคิดจริงจังในหัว ก่อนสุดท้ายบอกแค่ว่า "เอาเถอะ เสียใจด้วยนะมิ้น ไม่เป็นไรหรอก เดี๋่ยวก็หาแฟนใหม่ได้"

"นั่นสิมิ้น อย่าเสียใจไปเลย ผู้ชายไม่ได้มีแค่คนเดียวบนโลก เดี๋ยวก็หาใหม่ได้ ไม่ต้องไปคิดมากหรอก" นัทพูดปลอบมิ้นตามแฟนไปอีกคน

"พลอยเองก็เหมือนกัน อย่าไปตอกย้ำอะไรมิ้นมาก เข้าใจป่ะ? ตัวเองเองก็นะ ยังไม่มีแฟน ไม่รู้หรอกว่ามันเป็นไง" นัทพูดหันไปดุพลอยนิดหน่อย แต่มันก็แค่ดุพลอยเป็นพิธี เพื่อไม่ให้มิ้นเศร้า

“จ้า แหม ผิดไปแล้ว” พลอยหัวเราะร่าเริง

มิ้นยิ้มขอบคุณ แล้วพอมาคุยกันถึงตอนนี้ ก็พอดีกับที่ทั้งกลุ่ม รวมทั้งนักศึกษาแถวนั้นพากันหยุดพูดแล้วหันไปมองด้านหนึ่งด้วยความสนใจ แถมมีเสียงกรี๊ดจากนักศึกษาหญิงกลุ่มหนึ่งด้วย สาเหตุมาจากการปรากฏตัวของ หนุ่มหล่อคนใหม่ของคณะนิเทศศาสตร์ซึ่งปัจจุบันเป็นดาราดัง

"อุ้ย นั่นเอกนี่นา หล่อสุดๆ เลยอ่ะ งานดีมากกกกกกก" พลอยลากเสียงมองชวนฝัน

"หล่อเนอะเอิญ มิ้นว่าไหม" พลอยกระตุกเสื้อเพื่อนบอก "นี่ไงมิ้น หาแฟนใหม่ ก็ต้องหล่อๆ แบบนี้นะ"

มิ้นนิ่งอึ้งไปแล้วมองไปยังผู้ชายชื่อเอกที่ว่า พลอยเห็นมิ้นไม่ตอบเลยกระตุกเสื้ออีกรอบ “นี่เป็นอะไรอ่ะ แหม มองคนหล่อแล้วอึ้งเลยนะ”

“ปะ เปล่า ไม่มีอะไร” มิ้นว่า “คือว่าเขาชื่อเอกเหรอ บังเอิญจังแค่ชื่อเหมือนกับพี่ที่ฝึกงานน่ะ”

“อือ ก็ชื่อแบบนี้โหลนี่นาซ้ำก็ไม่แปลกหรอก แต่เอกนี่หล่อมากคงไม่เหมือนคนนั้นหรอกจริงไหม” พลอยบอก “ตอนแรกเขาอยู่มหาลัยอื่นนะ แต่เห็นว่าอธิบดีจัดการขอให้ย้ายแลกเปลี่ยนมาเรียนที่นี่แทน ยอดไปเลยเนอะ”

ไอ้ขี้เก็กนั่นมันหล่อตรงไหน พี่ดูดี หุ่นล่ำกว่าตั้งเยอะ ใช่ไหมจ้ะ เอิญ คนสวยของพี่" นัทพูดชมตัวเอง แถมยังหันไปถามเอิญแฟนตัวเองอีก

เอิญยิ้มหวาน แล้วก็ยักไหล่ก่อนบอกว่า "อือ ก็ได้เอิญก็ต้องสนับสนุนแฟนเนอะ" ทำเอาทั้งกลุ่มหัวเราะกัน

อย่างไรก็ตามนัทไม่ได้สังเกตว่าสายตาเอิญที่มองหนุ่มหล่อเพอร์เฟ็กซ์อย่างเอกนั้นดูวาววับแสดงความสนใจอย่างประหลาดเช่นกัน

กายแจกลายเซ็นแล้วก็ขอบคุณเหล่าผู้หญิงที่รุมล้อมก่อนบอกว่าตัวเองมีธุระ แล้วในนาทีสุดท้ายก่อนจากไป เอิญอดรู้สึกไม่ได้ว่าสายตาของกายมองมาทางด้านนี้อย่างสนใจ

หลังจากดาราหนุ่มหล่อจากไปแล้ว ก็พอดีมีเพื่อนคนหนึ่งชื่อว่าพี่เก่ง เพื่อนของพี่นัทเอาของขวัญมามอบให้มิ้นถึงโต๊ะ

"เอ่อ ให้มิ้นเพระาอะไรคะ"มิ้นถามงงๆ

พี่เก่งบอกว่า "ไม่มีอะไรครับแค่อยากให้เฉยๆ เพราะรู้สึกว่าช่วงนี้น้องมิ้นซึมๆ พี่เลยอยากให้ของขวัญให้สดใส"

"ว้าย ตายแล้ว พี่เก่งน่ารักนะเนี่ย" พลอยแซว เอิญก็พูดแซวด้วย ส่วนมิ้นเองก็รับไว้ก่อนขอบคุณ ยิ้มๆ แต่ไม่พูดอะไร ไม่ได้แสดงท่าตอบรับอะไรมาก

"เฮ้ย พอดีเลยไอ้เก่งเดี๋ยวไปคุยเรื่องโปรเจ็กส์วิชาเลือกกันหน่อย" นัทบอกก่อนลากเพื่อนไปอีกด้านหนึ่ง แล้วก็บอกกับเอิญว่าเดี๋ยวขอคุยกับเพื่อนแป๊บเดียว เดี๋ยวไปกินข้าวกันตามนัดดีกว่า

นัทลากเก่งเดินออกมาห่างจากพวกผู้หญิงไม่ได้ยินเสียงแน่ก่อนหันมองสาวๆ สามคนที่พูดคุยกันเอง โดยมีกล่องของขวัญของเก่งที่เพิ่งให้มิ้นเป็นจุดสนใจ

"เฮ้ย ไอ้นัท มึงหวังอะไรจากมิ้นวะ" เอกถามนัท เพราะเห็นว่ามันเอาของขวัญไปให้มิ้นถึงที่โต๊ะ

"โธ่ มึงก็ได้ยินข่าวลือมาไม่ใช่เหรอวะ ว่าน้องเขาเลิกกับแฟนแล้ว กูเนี่ยรอโอกาสนี้มานาน พูดตรงๆ กูโคตรอยากฟันอ่ะ หุ่นน้องเขาโคตรน่าพาขึ้นเตียง" เก่งพูดออกมาให้นัทฟังแบบเปิดเผยตามประสาเพื่อน

"เชี้ย มึงแม่งโคตรเลว มึงแค่อยากฟันเฉยๆว่างั้น ไม่ได้รักน้องเขาจริงเรอะ" นัทถามเก่งเพื่อให้มันยืนยันอีกครั้ง

"เอาจริงๆขั้นแรกกูอยากฟันนะ นมน้องเขาขนาดนั้น ไม่แปลกปะ ผู้ชายหลายคนก็คิดแบบกูแหละ”

นัทเหลียวไปมองทางมิ้นที่นั่งคุยอยู่กับเอิญและพลอยไม่ได้ยินที่เขาพูดกันตามประสาผู้ชาย

“เออ กูก็เข้าใจมึงนะ พูดตรงๆ”

“ แต่น้องเขาก็น่ารักอยู่นะ นมโตแต่ดูหงิมๆ เรียบร้อย กูเหี้ยเกินไปใช่ปะ ที่หวังฟัน" เก่งก็ฉุกคิดขึ้นมาเล็กน้อย แล้วก็พูดต่อไปอีก "เออ กูก็อยากทั้งฟัน อยากทั้งคบแหละ ก็อยากให้น้องเขาสนใจกูบ้างนะ แต่เหมือนน้องเขาชอบคนอายุมากปะวะ แฟนเก่าก็อายุเยอะ" เก่งบอกสิ่งที่ตัวเองสังเกต

"เออออ ถ้ามึงรักน้องเขาจริง กูจะช่วยพูดให้ แต่ไม่ใช่ไปฟันน้องแล้วทิ้งนะไอ้สัด" นัทพูดกับไอ้เก่ง

"เออ ขอบใจมากหว่ะเพื่อน" เก่งตบบ่านัท จากนั้นทั้งคู่ก็ไปกินข้าวตามที่นัดกันไว้

 

บทที่ 2

ภายในคอนโดหรูใกล้มหาวิทยาลัยที่อยู่ใจกลางเมืองราคาร่วม 50 ล้านบาท เอิญในชุดนักศึกษากำลังคุยโทรศัพท์กับคุณวิจิตรา แม่ของเธอเอง

 

“นี่ตั้งใจเรียนหรือเปล่าเนี่ย คบกับแฟนก็ระวังหน่อยนะ เรากับตานัทอย่าไปทำอะไรไม่เหมาะสมรู้ไหม”  คนเป็นแม่คุยกับลูกสาวตามประสาสนิทกัน

 

“ทำอะไรคะแม่ หมายถึงเซ็กซ์อะไรเงี้ยเหรอ” เอิญพูดกวนๆ แล้วหัวเราะเสียงใส

 

“ตายแล้วยายเอิญ นี่เราก็อย่าพูดตรงแบบนั้นสิ รู้จักอายเสียบ้าง เด็กสมัยนี้” คุณวิจิตราตำหนิที่ลูกสาวพูดจาแก่นเซี้ยวแบบนั้น

 

“โอเคไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ เนี่ยเอิญตั้งใจเรียนอย่างเดียว กับพี่นัทเอาไว้แต่งงานกันก่อนเนอะ”

 

“ดีมากแบบนี้สิ ค่อยสมเป็นลูกสาวแม่ รู้จักคิดหน่อย”

 

“โธ่ แต่แม่ทำเป็นพูด พ่อกับแม่เองก็คบกันตั้งแต่มหาลัยไม่ใช่เหรอคะ”

 

“ก็ดูสิแล้วฉันกับพ่อแกอยู่กันดีไหมล่ะ ต้องมาแยกกันอยู่ตอนนี้ รักมันจะเร็วมากไม่ได้นะต้องคิด”

 

“อือ โอเคค่าไม่ต้องเป็นห่วง งั้นแค่นี้ก่อนนะคะแม่ เอิญต้องท่องหนังสือแล้วเดี๋ยวมีสอบย่อย”

 

“จ้า ตั้งใจเรียนเถอะ” อีกฝ่ายบอกรู้สึกพอใจกับลูกสาว

 

 

 

 

คนเป็นแม่ไม่รู้เลยว่าขณะที่เอิญคุยโทรศัพท์อยู่นั้น แม้ว่าเธอจะอยู่ในชุดนักศึกษาแต่ลูกสาวตัวดีกำลังอยู่ในสภาพผิดระเบียบ กระดุมเสื้อนักศึกษาตัวจ้อยถูกแกะออกหมด เผยยกทรงที่ดันเต้าอวบอัดขนาด 33 นิ้วคัพบี ในขณะที่กระโปรงนักศึกษาถลกขึ้น กางเกงในนั้นถูกถอดไปเรียบร้อยแล้ว

 

ที่สำคัญร่องสวาทร้อนกำลังขย่มขี่อยู่บนดุ้นใหญ่ขนาด 6 นิ้วของพี่นัทที่นั่งทำหน้าพอใจอยู่บนเตียง

 

“อ๊า อูยย ซี๊ดดด โอเคมาต่อกัน เอิญวางสายแล้ว อูยยย ของพี่นัทแข็งดีจัง อูยยยย มีอารมณ์เหรอเห็นเอิญคุยกับแม่ ซี๊ดด ทะลึ่งนะ พี่เนี่ย อ๊า อ๊า โอ้ววว ชอบจัง” สาวสวยแซวแฟนหนุ่มในขณะที่โยกขย่มร่างกับดุ้นใหญ่ยาว

 

นัทที่ตอนนี้เปลือยกายนอนอยู่บนที่นอน กำลังโดนแฟนสาวสวยดาวคณะอย่างเอิญ ขึ้นขย่มควยยาว 6 นิ้วลำอวบใหญ่ของเขาด้วยความรู้สึกฟินสุดๆ

 

มือทั้งสองของนัทเลื่อนไปดึงบราดันทรงของเอิญลง แล้วขยำเต้านมขาวหัวนมชมพูสดอย่างเมามันส์

 

"อูยยย ใช่สิ ก็เอฺิญมันร่านดีนี่ เป็นยังไงล่ะ เจอควยพี่เข้าไป ซี้ดดดดดด" นัทพูดหยาบเล็กน้อย เร้าอารมณ์กันและกันกระเด้าควยสวนหีของเอิญที่กระแทกลงมา อูยยยย มีแฟนร่านๆแบบนี้ ซี้ดดด แถมยังโกหกแม่ตัวเองว่าเป็นคนเรียบร้อย อูยยยย จะไม่ให้พี่มีอารมณ์ได้ยังไงละจ้ะ" นัทกระแทกควยอย่างแรงใส่หีของเอิญอย่างแรง

 

จากนั้นเขาขยับดันตัวลุกขึ้นนั่ง แต่เอิญก็ยังคงคร่อมขย่มควยเองอยู่ นัทเลื่อนมือเข้าไปปลดบราด้านในเสื้อนักศึกษาของเอิญออก แล้วโยนมันทิ้งไป ก่อนที่หน้าของเขาจะก้มลงไปดูดเลียหัวนมของเธออย่างเงี่ยนอยาก

 

เสียงดูด เสียงเลียหัวนมดังระงมแข่งกับเสียงหีของเอิญกระแทกลงมาที่ควยตับๆๆๆๆ เรือนร่างงามส่วนสัด 33-23-35 ที่หนุ่มๆ ในมหาลัยจำนวนมากฝันถึงกระเพื่อมไหวอยู่เบื้องหน้าให้นัทขย้ำขยี้อย่างเมามัน

 

"อ๊า อือออ อูยยย ซี๊๊ดดด พี่นัท พี่นัท อ๊าาาา ชอบดูดนมเอิญจังเลยนะ ซี๊ีดดด ยังกับพวกหิวนม อืออออ" สาวสวยมาดคุณหนูที่ร้อนแรงบนเตียงบอกตาปรือ พร้อมกับกดใบหน้าของแฟนรุ่นพี่ให้ซุกไซ้เต้านมอวบ 33 นิ้วคัพบีอย่างเต็มใจ

 

"อึ๊กก อูยยย เอิญ เอิญจะถึงแล้ว อูยย เดี๋ยวขี่อีกหน่อย อูยย อูยยย" สาวสวยบอกกัดฟันซี๊ดดด เหมือนกินของเผ็ดในขณะที่ขย่มโยกพาร่างขึ้นลงสุดแรง ในที่สุดก็ต้อง....

 

"กรี๊ีดดด อูยยยยยยยยยย เสียวววว เสียวววมากเลยพี่นัท"

 

เอิญหวีดร้องเมื่อถึงสวรรค์แล้วก็กอดก่ายนัทเอาไว้แน่น  หยุดโยกหาควยชั่วคราวในขณะที่นัทยังคงขยับเอวกระแทกพาควยใหญ่สอดกระแทกไม่เลิกด้วยความเงี่ยน

 

"อูยยย พี่นัทอ่ะ พอก่อนๆ ไม่หยุดแบบนี้ เดี๋ยวเอิญเสียวววตาย อือออออ" เธอบ่นอุบอิบ แต่ก็รู้ว่าไม่ได้จริงจังเป็นการยั่วรักกันตามประสาคู่รัก

 

“อือ ให้พักแป๊บก็ได้” หนุ่มตี๋รุ่นพี่ตกลงยิ้มๆ ก่อนแค่สอดควยใหญ่ค้างไว้ ปากทั้งคู่บดเบียดจุมพิตกันอย่างกระหาย “อืออ จ๊วบบบ อือออ” ครางไม่เป็นภาษาในขณะร่างกายหลอมรวมบดเบียดเข้าหากันและกัน

 

หลังจากทั้งคู่นอนกอดก่ายบดเบียดกันอยู่นิ่งๆ ไปพักหนึ่ง เอิญที่ซบอยู่กับอกบึกบึนของนัทก็เอ่ยถาม "นี่พี่นัท พี่เก่งอ่ะเขาชอบมิ้นจริงเหรอ ถึงได้ซื้อของขวัญมาจีบแบบนั้น"

 

"ทำไมอ่ะ นี่เอิญสกรีนให้เพื่อนเหรอ" นัทถามใส่อารมณ์ขัน

 

"เอ้า ก็มิ้นเพื่อนเอิญนี่ ก็ต้องช่วยดูหน่อย แถมถึงไม่รู้ว่าเลิกกับแฟนเพราะอะไร แต่ท่าทางมิ้นดูเศร้าๆ นะ เอิญก็ไม่อยากให้เขาเจออะไรแย่ๆ อีก" ดาวคณะบอก

 

เอิญนั้นโดยปกติเป็นคนชอบการแข่งขันและก็ชินเสมอว่าตัวเองต้องได้อันดับหนึ่งตลอด ซึ่งปกติก็มักจะเป็นเช่นนั้นในทุกสนามอยู่แล้ว อย่างการคบหากันในกลุ่มเพื่อน ทุกคนต่างยอมรับว่าเธอทั้งสวยและรวยที่สุด มิ้นเองแม้ว่าน่ารักแต่ก็สไตล์เน็ตไอดอลไม่ได้สวยเฉียบมาดคุณหนูเท่าเธอ แค่เด่นตรงหน้าอกใหญ่ ในขณะที่พลอยแม้เป็นสาวหมวยน่ารักแต่ก็เป็นได้แค่ตัวนางรองเมื่อเทียบรัศมีกับนางเอกอย่างเธอ

 

ดังนั้นเอิญจึงมักจะเผื่อแผ่ความเห็นใจให้เพื่อนทั้งสองตามประสาหัวหน้ากลุ่ม รู้สึกว่าต้องดูแลพวกเขา

"พูดตรงๆ นะ เก่งมันก็หวังฟันมิ้นด้วยแหละ แต่มันก็สงสารมิ้นเหมือนกันมั้งที่โดนแฟนบอกเลิก" นัทพูดสิ่งที่ไอ้เก่งมันบอกมาให้เอิญฟัง

 

“นึกแล้วเชียว” เอิญว่า

 

"แต่พี่คิดว่ามิ้นไม่สนใจไอ้เก่งมันหรอก เหมือนมิ้นจะชอบคนที่มีอายุมากกว่า เอิญไม่สังเกตหรอ ... ดูพี่ต้อมแฟนเก่าเขาสิก็อายุมากกว่ามิ้นตั้งเท่าไหร่ 12-13 ปีปะ ไม่รู้ยอมคบได้ยังไง"

 

 นัทพูดสิ่งที่ตัวเองสังเกตเห็นได้ สิ่งหนึ่งที่อยู่ในหัวและเขาไม่เคยบอกเอิญคือตั้งแต่ปีก่อนๆ ที่มิ้นกับพี่ต้อมยังคบกัน นัทเคยแอบส่องไอจีของพี่ต้อมซึ่งบางทีโพสรูปถ่ายตอนมิ้นไปลองชุดทูพีชเพื่อไปเที่ยวทะเลด้วย พร้อมแคปชั่นว่า "พาเด็กน้อยหนูมิ้นมาลองชุดเตรียมไปทะเล" ซึ่งทำเอานัทสนใจควยแข็งได้ไม่น้อย เพราะปกติมิ้นจะไม่ลงภาพแบบนี้ในเฟสหรือไอจีตัวเอง ถ้าเขาไม่ได้ไปส่องที่ไอจีพี่ต้อมก็คงไม่ได้เห็น คิดว่าหมอนั่นคงจงใจลงเพื่ออวดหุ่นแฟนอย่างมิ้นให้เพื่อนๆ วัยทำงานอิจฉามั้งว่าตัวเองมีแฟนเป็นนักศึกษานมโต

 

“ไม่รู้สิ แต่จริงๆ เอิญว่ามิ้นก็น่าสงสารนะ ถ้ามีแต่คนเข้าหาเพราะคิดแบบนั้น” เอิญบอกครุ่นคิดๆ “เห็นว่าพ่อแม่มิ้นตายไปตั้งแต่มัธยมต้น เขาอาจจะขาดความอบอุ่นก็ได้”

 

นัทเลื่อนมือไปคลึงนมของเอิญที่อยู่ในชุดนักศึกษาต่อ ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้มากเท่าเอิญ

 

"อืม มีปมพ่อเลยชอบผู้ชายมีอายุเหรอ แต่ผู้หญิงหุ่นแบบมิ้นนะ ผู้ชายส่วนใหญ่ก็อยากฟันเพราะมันน่าสนุกดีมั้ง แต่พี่ว่าไอ้เก่งเดี๋ยวมันก็เลิกมาจีบมิ้น ถ้ามิ้นไม่สนใจมัน ช่างเรื่องนี้เถอะ พี่ว่าเรามาสนุกกันต่อดีกว่าไหมจ้ะ" นัทตัดบทและอยากจะเริ่มเกมกามกับเอิญต่อ ซึ่งเอิญก็พยักหน้าก่อนต้องครางเพราะว่านัทเริ่มขยับเอวโยกดุ้นกระแทกเข้าหาร่องสวาทเธอต่อ

 

นัทจับเอิญนอนหงายบนเตียง แล้วใช้มือทั้งสองของเขากดมือของเอิญไว้ หน้าของเขาก็ซุกลงไปดูดเลียหัวนมของเอิญอย่างเงี่ยนอยาก ส่วนเอวก็กระหน่ำกระแทกหีของเอิญอย่างรัวเร่ง

 

"อื้อออ ซี้ดดดด เอิญเสร็จไปแล้วนิ งั้นตาพี่เย็ดเอิญแรงๆ บ้างแล้วกันนะ นอนอ้าหีกว้างๆให้พี่เย็ดสิ แม่เอิญคนร่านของพี่"

 

นัทกระเด้าหีของเอิญอย่างสะใจ ในขณะที่เอิญก็โยกสะโพกสู้ ใครจะไปคิดว่าดาวคณะนิเทศจะร่านควยขนาดนี้ แต่นัทก็นับได้ว่าโชคดีที่ได้ฟันเอิญเป็นคนแรกในมหาลัยนี้ และดูเหมือนว่าเอิญก็ชอบให้นัทเย็ดเช่นกัน

 

"อ่าาาา อูยยยย เสียวควยจริงๆเลย หีเอิญนี่เย็ดกี่ทีก็ไม่เบื่อ อ่าาาาาาา"

 

นัทกระแทกควยจนเอิญแตกอีกรอบ แต่เขาก็ยังไม่หยุดเย็ด เสียงหวีดร้องของเอิญดังระงมลั่นคอนโด จากนั้นนัทก็จับเอิญขึ้นมาเย็ดในท่าหมาอีก ครั้งนี้เขาดึงแขนเอิญขึ้นมาทั้งสองข้าง จนตัวของเอิญลอยขึ้นจากเตียง สับควยเข้ารูหีของเอิญอย่างแรงรัวราวกับลูกสูบรถยนต์

 

"โอ้ววววว เสียวสุดๆไปเลย อูยยยยยยย พี่ขอแตกในใส่หีเอิญในท่านี้แล้วกัน ซี้ดดดดด เตรียมรับน้ำควยพี่ได้เลย"

นัทกระหน่่ำแทงหีของเอิญไม่หยด ควยของเขาสั่นระริก เย็ดไปได้สักพัก รุ่นพี่หนุ่มตี๋ก็น้ำแตกใส่รูหีของเอิญ ซึ่งเอิญก็กระตุกน้ำรับควยแตกอีกครั้งเป็นรอบที่สามของเธอ

 

"อ๊าาา อูยยย พี่นัท พี่นัท แรงดีจัง อูยยย ท่านี้มันลึกมากเลย พี่นัททททท พี่นัท กรี๊๊ดดดดดดด" เอิญพูดเสียวระรัวตามจังหวะการสอดใส่ของเขาที่กระแทกโหดตามประสาหนุ่มล่ำแข็งแรง

 

สุดท้ายเอิญก็ถึงสวรรค์หวีดร้องลั่นตอนถึงรอบสามในจังหวะเดียวกับที่เขาปล่อยน้ำรักออกมา

 

"อืออ อูยยย ดีจังเลย เฮ้ออออ" เธอบอกหอบหายใจ หวิวเหมือนออกกำลังกายหนัก แล้วนอนฟุบลงไปกับที่นอนนุ่ม

เอิญกับนัทคบหากันมาตั้งแต่เธอเข้าปีหนึ่ง แต่ว่าทั้งคู่เพิ่งมีเซ็กซ์กันได้หกเดือนหลังนี่เอง หลังจากคบมาเกินปีจนเอิญมั่นใจว่านัทจริงใจให้

 

ซึ่งสำหรับเอิญแล้วเธอก็รู้สึกมีความสุขมากทีเดียวกับรสกามาที่ได้รับ เธอจึงยอมให้เขาป้อนให้เรื่อยๆ

 

สิ่งที่เอิญภูมิใจมั่นใจคือดาวคณะอย่างเธอที่ทั้งสวยและเซ็กซี่ ยังไงนัทก็คงหลงในรสบนเตียงจนไม่มีทางทิ้งเธอไปไหนแน่กระมัง

 

นัทรู้สึกสะใจมากๆที่ได้แตกในใส่หีของเอิญที่เป็นถึงดาวคณะของมหาลัย เมื่อเขาปล่่อยน้ำใส่หีเอิญจนหมด ก็ล้มตัวลงมานอนกอดกับเอิญที่ยังอยู่ในชุดนักศึกษา

 

ในวินาทีสุขสุดยอดแบบนี้นัทรู้สึกว่าตัวเองเหนือกว่าผู้ชายทุกคนในมหาลัย เพราะตัวเขานั้นเป็นลูกของมหาเศรษฐีที่มั่งคั่งมากๆในประเทศ แถมยังได้มาเอากับลูกสาวของตระกูลชื่อดังอีก ถ้าทั้งคู่ได้แต่งงานกัน มันจะทำให้ตระกูลทั้งสองมั่นคงมากยิ่งขึ้น

 

แต่ลึกๆ แล้วนัทนั้นก็เป็นคนที่เบื่อง่ายนี่เขาเย็ดเอิญมาหกเดือนแล้ว ก็อยากหาอะไรแปลกใหม่ แต่เขาก็ยังไม่รู้ว่าสิ่งที่ต้องการคืออะไร ในหัวเขาก็คิดแค่ว่าอยากสนุก อยากเย็ดเอฺิญไปเรื่อยๆก่อน จนกว่าจะมีหนทางที่ตื่นเต้นกว่านี้

 

บทที่ 3

 

 

ช่วงสองสัปดาห์แรกหลังเปิดเทอมใหม่ของสามสาวผ่านไปอย่างราบรื่น สายลมแห่งการเปลี่ยนแปลงเริ่มพาพัดมายามนี้เอง

ตอนเช้าภายในหอพักใกล้มหาวิทยาลัยค่าเช่า 5 พันบาทต่อเดือน มิ้นนิสิตสาวกำลังอาบน้ำ เธอเหลียวมองในกระจกเห็นเงาสะท้อนเรือนร่างส่วนสัด 38-24-38 ของตนเองที่ชุ่มไปด้วยน้ำ พลันรู้สึกหวิวใจอย่างไรชอบกลเมื่อฟุ้งคิดถึงความสัมพันธ์ที่ผ่านมาแล้ว

พี่ต้อม แฟนเก่าของเธอเคยชอบพูดแซวพูดหยอกตลอดว่า  เขาโชคดีที่ได้มิ้นเป็นแฟนชอบเรียกเธอเล่นๆ แบบรู้กันสองคนว่ามิ้นเป็นแม่โคนม เพราะว่าเรือนร่างของมิ้นนั้นสมเป็นแม่พันธุ์เอาเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ แถมให้ความรู้สึกเหมือนเปิดบริสุทธิ์อยู่ตลอด ราวกับธรรมชาติจงใจสร้างมาให้เธอได้สร้างความสุขกับผู้ชาย แม้หญิงสาวไม่ได้คาดหวังแต่ก็เลือกไม่ได้

ระหว่างกำลังใช้สองมือช้อนบริเวณสองเต้าอวบคัพเอฟของตนเอง มองไปในกระจก ความทรงจำก็เปลี่ยนเป็นคำพูดของชายอีกคนแทรกเข้ามาแทน

พี่เอก...อดีตพนักงานระดับผู้จัดการดาวรุ่ง หนุ่มใหญ่ที่มิ้นไปฝึกงานด้วยและอยู่ภายใต้การดูแลของเขาเมื่อสองเดือนก่อน

เอาน่ามิ้น...อย่าขัดขืนพี่เลย ไม่ต้องห่วงหรอก เดี๋ยวฝึกงานจบก็แยกกันไป มิ้นก็สนุกกับพี่ไม่ใช่เหรอ แฟนเรามันอ่อนเอาไม่เก่ง เย็ดไม่มันเท่าพี่จริงไหม ฮ่าๆ มานี่มาแม่ตุ๊กตายางนมโตสุดสวย มาให้พี่เย็ดแก้เครียดหน่อย ช่วงนี้ไอ้ผู้บริหารเหี้ยนั่นแม่งกดดันพี่ด้วย อยากดูดนมใหญ่ๆ แก้เครียดแล้ว

พูดแล้วเขาก็ใช้ปากดูดบริเวณยอดถันสวยงาม สร้างเสียงครวญครางให้เจ้าของเต้าทรวง...

มิ้นรู้สึกเสียวแปล๊บขึ้นมาทั้งบริเวณหัวนมและร่องสวาทด้านล่าง หัวใจเต้นตึกตักเมื่อคิดถึงความทรงจำเหล่านั้น ก่อนส่ายหัวพยายามสลัดมันหลุดไป ถอนหายใจแรงก้าวเดินออกจากห้องน้ำ

จะว่าไปแล้วหลังจากเกิดเรื่อง...เราก็ไม่ได้มีอะไรกับใครเลยมาเกือบสองเดือนแล้วสินะ มิ้นคิดกับตัวเอง

 

ในช่วงสัปดาห์ที่สามหลังเปิดภาคเรียนใหม่ ในวิชาจิตวิทยาของการแสดงซึ่งสอนโดยอาจารย์กล้า อาจารย์หนุ่มใหญ่วัย 35 ซึ่งมีดีกรีเป็นทั้งนักธุรกิจและเคยเป็นนายแบบในวงการบันเทิงสมัยหนุ่มๆ

“เอาล่ะ เราเจอกันมาสองสัปดาห์แล้ว สำหรับสัปดาห์ที่สามนะครับ มีความเปลี่ยนแปลงนิดหน่อยตรงมีเพื่อนใหม่มาเรียนเพิ่มอีกหนึ่ง นั่นคือ เอก เอกภพ ซึ่งหลายคนอาจจะรู้จักกันดีอยู่แล้ว”

ทันทีหลังจากอาจารย์พูดประโยคนั้นจบ เอกพระเอกไอดอลหนุ่มสุดหล่อวัย 20 ก็ก้าวเข้ามาในห้องด้วยสีหน้าสดใส สาวๆ หลายคนในห้องพากันกรี๊ด เพราะยามนี้เอกกำลังโด่งดังมากทั้งจากซีรีส์วัยรุ่น การถ่ายแบบ รวมทั้งออกซิงเกิ้ลเพลง ยังไม่รวมการไปทำงานกับต่างประเทศอีก ด้วยภาพลักษณ์หล่อสมบูรณ์แบบ

“โอเค หยุดกรี๊ดกันก่อน” อาจารย์กล้าบอก “เอกภพเขาขาดไปช่วงสองสัปดาห์แรก แล้วก็ยังไม่มีกลุ่มด้วย”

“อาจารย์คะ กลุ่มหนูยังว่างอยู่ค่ะ” เอิญยกมือขึ้นพูดทันทีอย่างมั่นใจตามประสาคนมั่นใจและหัวไว

อาจารย์กล้ามองไปยังบริเวณจุดนั้น “อืม อัญญารัตน์สินะ กลุ่มเธอมีกันกี่คนแล้ว”

“ห้าค่ะ อาจารย์บอกว่าเต็มได้มากสุดหกถึงเจ็ดคน”

“โอเค เอกภพ เธออยู่กลุ่มนั้นก็ได้เขาจะได้มีครบหกคน” เขาหันไปบอกลูกศิษย์

“ได้ครับ” เอกบอกขณะที่สายตาจ้องมองไปยังบริเวณจุดที่กลุ่มเอิญกำลังนั่งอยู่

“เอิญไปชวนมันทำไมเนี่ย อยู่กับแค่พวกเราก็ดีอยู่แล้ว” นัทที่นั่งอยู่เคียงข้างบ่นเบาๆ

“เอาน่า พี่นัทกับพี่เก่งก็อยากได้เกรดวิชานี้เยอะๆ ไม่ใช่เหรอ มีดาราดังอยู่ด้วย ยังไงก็ดีแน่”

“เยี่ยมเลยจ้าเอิญ สุดยอด” พลอยที่นั่งอยู่ด้านหลังยกนิ้วให้ ชอบใจที่เอิญเก่งกาจสมเป็นผู้นำกลุ่ม ช่วงชิงดาราหนุ่มให้มาอยู่ในกลุ่มได้ก่อนสาวอื่นจะมีโอกาส

ทีแรกเอิญคิดว่าเอกคงจะมานั่งโต๊ะด้านซ้ายของเธอที่เว้นว่างอยู่ แต่ปรากฏว่าเขากลับเลือกไปนั่งอยู่ข้างมิ้นที่อยู่ด้านหลังกับพลอยแทน

ทุกคนในกลุ่มยิ้มต้อนรับเอก ในขณะที่เขาเอ่ยขอบคุณที่ชวนเข้ากลุ่มด้วย

“เอาล่ะ เดี๋ยวเรามาพูดถึงบทเรียนกันต่อนะ...” อาจารย์กล้าพูดเข้าบทเรียน “...จิตวิทยาการแสดง เราต้องเรียนเพื่อให้สามารถถ่ายทอดบุคลิกตัวละครที่แตกต่างได้ แม้ว่าเราจะไม่ได้นิสัยเหมือนคนนั้นเลยก็ตามที...”

ทุกคนนั่งจดแล็คเชอร์กันเงียบๆ อยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เอกจะเขยิบเข้ามาใกล้มิ้น แล้วบอกว่า “นี่ เธอคือ มิ้นใช่ไหม ชื่อจริงมินตราปะ”

นักศึกษาหน้ามัธยมนมปริญญาเอกชะงักการจดก่อนเหลียวมามองใบหน้าหล่อเหลาของดาราหนุ่ม แปลกใจว่าทำไมเธอถึงรู้จักทั้งชื่อเล่นชื่อจริงเธอได้

“อือ ทำไมเธอถึงรู้ล่ะ”

“ตอนเด็กๆ อยู่โคราชใช่ไหม เรียนโรงเรียนใกล้ศาลาว่าการ”

“ใช่”

“นึกแล้วเชียวว่า เราเรียนประถมห้องเดียวกับเธอไง จำได้ไหมตอน ป.6 เราเป็นรองหัวหน้าห้อง แล้วเธอเป็นเหรัญญิกไง” เอกพูดด้วยน้ำเสียงยินดี พยายามรื้อฟื้นความหลัง

มิ้นอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนยิ้มกว้าง เมื่อความทรงจำกลับมา “อ้าว เธอคือโย่งเหรอ” เธอนึกออกแล้วว่าเขาเป็นใคร เพื่อนร่วมชั้นประถมเธออย่างที่อ้างมาจริง

“ใช่ คือเราชื่อเล่นเอกตั้งแต่แรกแล้ว แต่เพราะตัวสูงเพื่อนมันเลยเรียกโย่งอ่ะ ไปๆ มาๆ ทุกคนเลยนึกว่าเราชื่อโย่งไปหมดเลย”

“นี่ๆ เอกภพอย่าเพิ่งชวนเพื่อนคุย” อาจารย์กล้าดุเมื่อเห็นเอกกับมิ้นคุยกัน “ตั้งใจเรียนก่อน”

“ขอโทษครับอาจารย์ ผมถามถึงสองคาบก่อนน่ะครับ” เอกแก้ตัวก่อนกระซิบบอกมิ้นว่า “เดี๋ยวเอาไว้ค่อยคุยกัน”

มิ้นพยักหน้าตกลง ต้องยอมรับว่าประหลาดใจมากทีเดียวเพราะไม่นึกเลยว่าพระเอกดังดาวรุ่งตอนนี้จะเป็นเพื่อนสมัยประถมที่เธอหลงลืมจากความทรงจำไปแล้ว

เกือบสองชั่วโมงถัดมาก็หมดเวลาของคาบนี้ อาจารย์กล้าบอกว่าทั้งเทอมจะให้คอยทำโปรเจ็กส์เป็นกลุ่มตามที่ตั้งไว้เป็นส่วนมาก

“เดี๋ยวมีสักคนหนึ่งคอยช่วยรวบรวมงาน ทำหน้าที่เหมือนเป็นผู้ช่วยให้อาจารย์หน่อย” เขาบอกแล้วก็กวาดตามองก่อนชี้นิ้วมาที่มิ้น “คุณ มินตราใช่ไหม จัดการได้ไหม”

“หนูเหรอคะ...” มิ้นลังเลนิดหน่อย

เอิญรีบหันไปบอกกับเพื่อนว่า “ดีแล้วมิ้น รับหน้าที่เถอะ กลุ่มเราจะได้สบายไง มีคนวงในใกล้ชิดอาจารย์”

“โอเค ก็ได้” มิ้นตกลงตามนั้น ปกติเธอเป็นคนง่ายๆ มักทำตามที่คนอื่นขออยู่แล้ว โดยเฉพาะยามเอิญเรียกร้อง สาวนมโตเดินไปหาอาจารย์กล้า “ถ้าอย่างนั้นอาจารย์ให้หนูช่วยอะไรคะ”

“เดี๋ยวขั้นแรก ช่วยยกกองเอกสารนี่ตามอาจารย์ไปก่อนนะ” อาจารย์กล้าบอกพลางชี้ไปยังเอกสารที่วันนี้เก็บมาจากนักศึกษาทั้งห้อง

ขณะมิ้นไปง่วนกับการช่วยอาจารย์ตามสั่งที่ด้านหน้าห้อง เอิญก็ขยับมานั่งใกล้กับเอกแทน

“ยินดีที่ได้มาอยู่กลุ่มเดียวกันนะเอก ยินดีต้อนรับจ้า”

“ขอบใจเหมือนกันที่ชวนเรานะ เธอเอิญใช่ไหม”

“ว้าย ดีใจจัง ดารารู้จักฉันด้วยพวกแกดูสิ” เอิญบอกทุกคนร่าเริงตามประสา

“รู้จักสิ เป็นดาวของคณะไม่รู้จักได้ไง เธอดังออก” เอกว่า “อีกอย่างเราจำได้ว่าเธอก็เคยอยู่โมเดลลิ่งพี่ก่อด้วย” พี่ก่อที่เขาบอกคือโมเดลลิ่งดังคนหนึ่งที่มีเด็กในสังกัดมากมาย ดารานางแบบนายแบบหลายรุ่น

“อือ ใช่ แต่เราไม่ได้ทำอะไรมากหรอกนะ เคยถ่ายแบบนิดหน่อยแล้วก็โฆษณาตัวหนึ่ง ขี้เกียจน่ะ พ่อแม่เราเขาก็อยากให้ตั้งใจเรียน กลัวมัวแต่ทำงานด้านนี้แล้วไม่มีเวลาไง แม่เรานะ เขาชอบสุดอย่างเดียวคือเวลารายการทีวีมาถ่ายบ้าน ทำรายการเยี่ยมตระกูลเรา ฮ่าๆ เพราะเขาจะได้เอาไปอวดเพื่อน”

“เราเข้าใจ เอิญท่าทางบ้านมีฐานะมากอยู่แล้วแน่เลย” เอกบอกอย่างเข้าใจลักษณะคนที่ทำงานในวงการ มีดาราวัยรุ่นหลายคนเหมือนกันที่เป็นอย่างเอิญ คือบ้านรวยมากอยู่แล้ว ดังนั้นก็จะรับงานตามความพอใจ ไม่ต่อเนื่องนักก็ไม่ได้ใส่ใจ เพราะต่อให้ไม่ทำอะไรก็มีกินมีใช้สบาย

“แน่นอน คนนี้เขาลูกของบริษัท...” นัทเข้ามาโอบไหล่แฟนสาวทันใด แสดงออกถึงความเป็นเจ้าของสักหน่อย

“อย่างนี้นี่เอง”

“นี่ๆ แล้วเอกรู้จักเราไหม” พลอยสาวหมวยเสนอหน้ามาพูดบ้าง

“เอ่อ ขอโทษนะ เรายังไม่รู้หรอก”

“เสียใจอ่ะ ทำไมไม่รู้จักเท่าเอิญ เราพลอยจ้า” พลอยแนะนำตัวถือวิสาสะยื่นมือไปจับมือพระเอกหนุ่มแล้วมองตาเชื่อม “แล้วก็นี่เบอร์โทรศัพท์เรานะ ถ้ามีอะไรสงสัยเรื่องการเรียนโทรมาได้เลยตลอดเลยนะ แลกไลน์กันไว้ด้วย”

“ตายแล้ว แรดหลุดจากที่ไหนคะเนี่ย” เอิญหยิกแกมหยอกเพื่อน

“เอ้า ฉันโสดอ่ะ ฉันแรดได้จ้า คนมีแฟนอย่างเอิญสิห้าม จริงไหมพี่นัท” พลอยบอกลอยหน้าลอยตา

“ใช่ ถูกต้องเลย” นัทเห็นด้วยกับพลอย ตามประสาคนหวงก้าง

เอิญคิดอะไรบางอย่างในใจ ว่าเธอจะคุยอะไรกับเอกอีก ก่อนเอ่ยออกไปว่า....

“จริงสิ วันอาทิตย์นี้ เอกว่างหรือเปล่า คือเราจะจัดงานวันเกิดพี่นัท ถือโอกาสอยากชวนมาด้วยเลย”

เอกนิ่งคิดไปครู่หนึ่งก่อนบอกว่า “อืม ก็น่าจะว่าง ไม่มีคิวอะไรพอดี แต่ว่าจะรบกวนหรือเปล่า”

“ไม่รบกวนหรอก ยิ่งดาราดังอย่างเอกมา พวกเรายิ่งดีใจเลย”

“เรายินดีนะ จริงๆ เพิ่งย้ายมามหาลัยนี้ บอกตรงๆ ว่าช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่านมา มัวแต่ติดถ่ายละครด้วย แทบไม่ได้โผล่มาเลย ไม่รู้จักใครเท่าไหร่ นี่พวกเธอเป็นเพื่อนกลุ่มแรกที่เราคุยกันนานสุดแล้ว”

“ดีเลยจ๊ะ เอกงั้นถือว่าเราเป็นเพื่อนกันเนอะ” พลอยพูดสนับสนุนอีกคน

เอกเหลียวไปมองเห็นว่ามิ้นกำลังช่วงอาจารย์กล้ายกกองเอกสารแล้วเดินออกไปจากห้องเรียน จึงหันไปบอกทุกคนว่า “โอเค เดี๋ยวเราค่อยคุยกันนะ เราขอตามอาจารย์กล้าไปคุยธุระก่อน”

เขาบอกโดยที่ในใจมีจุดประสงค์แท้จริงคืออยากตามไปคุยกับเพื่อนเก่าอย่างมิ้น